أوائل اسمِك هو ديوان شهير للشاعر أوذيسّياس إليتيس ولذلك كان أوّل عمل قرأته له. أنشر أدناه قسمه الأوّل وقد كنت قد نشرتُ سابقاً القسم الرابع بما أنّ العام 2011 الذي يتركنا كان عاماً مخصّصاً لتكريمه. ألفتُ إلى أنّي لمّا أقرّر العنوان النهائيّ بعد..1
Θά γυρίσει αλλού τίς χαρακιές
Τής παλάμης,η Μοίρα,σάν κλειδούχος
Μιά στιγμή θά συγκατατεθεί ο Καιρός
Πώς αλλιώς,αφού αγαπιούνται οι άνθρωποι
Θά παραστήσει ο ουρανός τα σωθικά μας
Καί θά χτυπήσει τόν κόσμο η αθωότητα
Μέ τό δριμύ του μαύρου του θανάτου.
سيُديرُ القدَرُ في غير اتّجاه
تجاعيدَ اليدِ، كالمتحكِّم بسككِ الحديد
في لحظةٍ سيَرضخُ الزمان
هل من بديل، والناس يتحابّون
ستمثِّلُ السماءُ أحشاءَنا
وستضرب العالمَ البراءةُ
بمرارةِ الموتِ الأسود
4 comments:
εκπληκτικο ποιημα!!! με στιχουσ τοσο δυνατουσ,που δεν μπορουν να μην αγγιξουν την ψυχη σου!πρωτοακουσα ενα αποσπασμα του σε ενα σιριαλ του mega,το 1997 και απο τον πρωτο κιολασ στιχο ενιωσα να μιλαει μεσα μου. εκτοτε εψαξα και το βρηκα και το διαβαζω πολυ συχνα,σχεδον το εχω μαθει απ'εξω. ειναι εντυπωσιακο το πωσ μιλαει για τον ερωτα και για το καθετι που σχολιαζει μεσα,ειναι τοσο ευστοχο,τοσο ειλιρινεσ που απλα σε συναρπαζει! ειναι τυχεροσ ο ανθρωποσ αυτοσ που ενιωσε τον ερωτασ τοσο μοναδικα...
...να φωναζω απο σενα και να με χτυπα η φωνη μου,
να μυριζω απο σενα και ν'αγριευουν οι ανθρωποι,
επειδη τ'αδοκιμαστο και το απ'αλλου φερμενο δεν τ'αντεχουν οι ανθρωποι κι ειναι νωρισ,μ'ακουσ,
ειναι νωρισ στον κοσμο αυτον
να μιλω για σενα και για μενα.
...δεν εχουν εξημερωθει τα τερατα μ'ακουσ
το χαμενο μου το αιμα και το μυτερο,μ'ακουσ μαχαιρι
σαν κριαρι που τρεχει μεσ στουσ ουρανουσ
και των αστρων τουσ κλωνουσ τσακιζει,μ'ακουσ
ειμ'εγω μ'ακουσ
σ'αγαπαω μ'ακουσ...
Συμφωνώ Μαρία με όσα έγραψες! είναι ένα ποίημα τόσο δυνατό. που δίνει στον έρωτα μια απέραντη διάσταση..
تحياتى لكم على المجهود .. :)
Ωστόσο παραλειψατε στην μετάφραση σας "Θα πενθώ πάντα -μ' ακούς;- για σένα,
μόνος, στον Παράδεισο"
Post a Comment