Saturday 12 October 2013

Ουαντί Ασάφι: η ηχηρή βουνίσια φωνή του Λιβάνου

Έχασε ο Λίβανος χτες Παρασκευή 11 Οκτωβρίου, και μαζί του η αραβική μουσική μια μεγάλη προσωπικότητα τον Ουαντί Ασάφι. Ο Ουαντί εντάσσεται πλέον στην λέσχη των αθανάτων του Λιβάνου και του αραβικού κόσμου έχοντας σφραγίσει την εποχή του με την φωνή, την μουσική, και το ήθος του.
Ο Ουαντί γεννήθηκε την 1 Νοεμβρίου του 1921 σε μια μεσαία οικογένεια η οποία δεν μπορούσε να του προσφέρει καμία μουσική μόρφωση παρότι είχε φανεί το ταλέντο του από μικρή ηλικία. Καταφέρνει όμως και ξεχωρίζει σύντομα τραγουδώντας τα τραγούδια μεγάλων αράβων συνθετών, και ύστερα γράφοντας και ερμηνεύοντας δικές του συνθέσεις. 
Η διαφημιστική εποχή δεν κατάφερει να μετατρέψει τον Ουαντί σε αναλώσιμο προϊόν, και έτσι παρότι δεν είχε ιδιαίτερη προβολή διατήρησε μια μεγάλη αξία και ευρεία φήμη. 
Συνεργάστηκε στην μεγάλη πορεία του με πολλά μεγάλα ονόματα της αραβικής μουσικής από διάφορες χώρες του αραβικού κόσμου, ιδιαίτερα του Λιβάνου και της Αιγύπτου. 
Παρακάτω παραθέτω λίγα βίντεο από τα πάρα πολλά έργα του τα οποία αντιπροσωπεύουν διάφορες φάσεις της πορείας του.


Sunday 10 March 2013

Το ταξίδι στην Αθήνα السفر إلى أثينا



Έβρεχε και εμείς περιμέναμε τα ξεφτέρια
Πριν αποφασίσουμε να συνεχίζουμε το δρόμο
Προς δυο φίλους στην Αθήνα:
Τον Ζαντ και τον Σαρκούν.
Κάποιος μου φωνάζει
Ζητείται ελεύθερο πόδι
Για τα δημόσια πάρκα,
Πλήρης απασχόληση χωρίς μισθό
Πήρα άδεια και να που πηγαίνω στους φίλους μου
Λέγει υπάρχει Ακρόπολη
Για τρεις μπεκρίδες.
-του ποιητή Ουαντί Σαάντε (γενν. 1948)-
كانتْ تُمْطِرُ ونَنتَظِرُ البَواشِق
قبلَ أنْ نقرِّرَ متابعةَ الطريق
إلى صديقَين في أثينا:
جاد وسَركون.
أَحَدُهُم يَصرُخُ في وجهي
مطلوبٌ قَدَمٌ شاغرةٌ
لِلحدائق العامّة،
عَمَلٌ كامِلٌ بلا مَعاش
أخذتُ فُرصَةً وها أنا ذاهِبٌ إلى أصدِقائي
يُقالُ هناك أكروبول
يتَّسِعُ لِثلاثةِ سِكّيرين.
-وديع سعادة-
ο πίνακας είναι του Ανδρέα Κρυστάλλη

Wednesday 23 January 2013

Τριάντα χρονών ثلاثون عاماً



Στην αρχή ήμουνα θάλασσα
Ύστερα έγινα βράχια και πουλιά.
Τώρα η θάλασσα πνίγηκε
Τα πουλιά σκόρπισαν
Δε μένει παρά μια στενή λουρίδα άμμου
Με κάτι παράξενα φυτά, κάτι παράξενα λουλούδια.


-Ολυμπία Καράγιωργα-

في البدءِ كنتُ بَحراً
ثمّ صرتُ صخوراً وطيورا.
الآن اختَنقَ البحرُ
تفرَّقَتِ الطيورُ
لم يَبقَ إلا خيطُ رَملٍ رفيع
عليه بعض نباتات غريبة، بعض زهور غريبة.

-أولمبيا كارايورغا-