Τα πάντα όλα σπρώξε τα να γουρμάσουν
έως θανάτου
απ' το μη ον στο παν
παθαίνεις και μαθαίνεις
και τανάπαλιν.
Κραδαίνω φωτιές
όσο θ' αντέχω
κι όταν
στ’ ανεμόβροχο
κι επαφίεμαι στα που φέρνει το ρέμα
όντα παφλάζοντα.
Τ’ακατάληπτα πολίζουν το μυαλό μου
πορφυρότατα
αν και λιμνάζω
στους εγκαταβιούντες ψάξτε
και βρείτε με.
20.11.1998 (Εσχατος Φίλος σ. 15)
كلّ الأمور ادفعها كي تنضج
حتّى الموت
من العدم إلى الكلّ
تتألّم
وتتعلّم
وبالعكس.
أذكّي النار
بقدر ما أحتمل
وحين
في الماطرة العاصفة
وأستسلم لما يأتي به السيل
كائناتٍ عائمات.
تمدّن الغموض عقلي
أرجوانيّاً
وإن راكداً مع المتوحّدين فتِّشوا
وجِدوني
20.11.1998
4 comments:
Με κακομαθαίνετε, παμφίλτατε κ. Μεταφραστά μου!
Το είδα τ' όνειρο: Εντός ολίγου θ' αναζητώ την καθιερωμένη καθ' εβδομάδα μετάφραση στίχων μου!
Ούτως ή άλλως, ξανά και ξανά, οφείλω χάριτες!
Ήδη το αναδημοσίευσα στ ΠΑΡΑΘΕΜΑΤΑ ΛΟΓΟΥ. Κάντε κλικ εδώ.
Είναι πολύ σημαντικό οτι μπορούν να διαβάσουν τους εξαίσιους στίχους του πατέρα Παναγιώτη, κι άλλοι άνθρωποι που πριν δεν είχαν αυτή την ευτυχία.
@ Π.Κ.
μακάρι να αξιωθώ να γίνω μεταφραστής γενικώς ίσως με κάνει σιγά σιγά η ποίησή σας.
@ Αναΐς
και εγώ την ίδια προσδοκία έχω από τη Σταγόνα μου..
Post a Comment