Η διδασκαλία της αραβικής γλώσσας στην Αθήνα

Παρατηρείται τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα ένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον σχετικά με τον αραβικό πολιτισμό γενικά και την εκμάθηση της αραβικής γλώσσας ειδικά. Διδάσκονται τα αραβικά σε διάφορα μέρη της Ελλάδας αλλά επειδή δεν έχω λεπτομερή γνώση για το τι γίνεται σχετικά μ’ αυτό γενικά θα περιορίσω τις σκέψεις μου γύρω από την διδασκαλία της αραβικής στην Αθήνα που ξέρω πολύ καλά.

Η αραβική γλώσσα διδασκόταν εδώ και δεκαετίες στην Αθήνα, και μάλιστα σε επίσημο φορέα όπως το Διδασκαλείο Ξένων Γλωσσών του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Αργότερα άρχισε η αραβική να διδάσκεται και στο Μορφωτικό Κέντρο της Πρεσβείας της Αιγύπτου. Ωστόσο πριν αρχίσουν οι φασαρίες στις περισσότερες αραβικές χώρες η ζήτηση για την εκμάθηση των αραβικών είχε φτάσει πολύ μεγάλα επίπεδα σε σημείο που πλέον ο καθένας δήλωνε καθηγητής αραβικών και παρίστανε τον ειδικό και δίδασκε σε φροντιστήρια ή σε ιδιαίτερα μαθήματα. Η επαφή μου με τον χώρο δείχνει για φέτος- αν και είναι λίγο νωρίς να βγει τελικό συμπέρασμα- ότι τα αραβικά πήγαν πίσω.

Οι λόγοι, σύμφωνα με κάποιους καθηγητές αραβικών, οφείλονται κυρίως στην πολιτική κατάσταση που επικρατεί στις αραβικές χώρες. Μπορεί να είναι έτσι. Ίσως όμως να φταίει το γεγονός ότι η διδασκαλία των αραβικών πάσχει στο ακαδημαϊκό επίπεδο. Οι πολλοί Άραβες που δήλωναν καθηγητές αραβικών έκαναν μεγάλη ζημιά, αποθαρρύνοντας τους μαθητές τους και συνεπώς και υποψήφιους μαθητές από το να συνεχίσουν να ασχολούνται με τα αραβικά. Η έλλειψη μιας καλά δομημένης μεθοδολογίας για τη διδασκαλία της αραβικής παίζει επίσης μεγάλο ρόλο, γιατί οι παρούσες μέθοδοι είναι αρκετά απαιτητικές και σύνθετες ώστε να φανεί η αραβική μια «εύπεπτη» γλώσσα. Έχουν γίνει κάποιες σοβαρές προσπάθειες για την επίλυση αυτού του προβλήματος, αλλά δεν έχει περάσει ακόμα ο απαιτούμενος χρόνος για να αξιολογηθούν σωστά. Άλλωστε η ζύμωση που γίνεται σχετικά με τις μεθόδους είναι ακόμα σε εξέλιξη, και αυτό είναι αισιόδοξο.

Ευτυχώς τα αραβικά διδάσκονται σε σημαντικά κέντρα όπως είναι το Διδασκαλείο Ξένων Γλωσσών του ΕΚΠΑ και το Μορφωτικό Κέντρο της Πρεσβείας της Αιγύπτου, γιατί αυτό μειώνει τις πιθανότητες να πέσει κανείς θύμα- χωρίς υπερβολή- ενός τυχάρπαστου Άραβα που εμπορεύεται τη γλώσσα του. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν αξιόλογοι καθηγητές που διδάσκουν τα αραβικά εκτός των χώρων που ανέφερα. Υπάρχουν αρκετοί και μάλιστα είναι πολύ αξιόλογοι κιόλας, αλλά πρέπει κάποιος να τους ψάξει και να μην πάει στον πρώτο Άραβα που θα συναντήσει στον δρόμο του.  

Η αραβική γλώσσα θα παραμένει μια γλώσσα που κερδίζει το ενδιαφέρον πολλών Ελλήνων για πολλούς προσωπικούς και επαγγελματικούς λόγους, γι’ αυτό με ενδιαφέρει άμεσα όποια πρόοδος γίνεται στον τομέα της διδασκαλίας των αραβικών γιατί αυτή η δίαυλος είναι η πιο άμεση στο να φέρει κοντά πάλι δυο μεγάλους πολιτισμούς.