Monday, 18 July 2011

Παράσταη


Σε μια νύκτα αφέγγαρη

του χαμόγελού σου η θύμησις

τη σονάτα του σεληνόφωτος

παριστάνει..



2 comments:

Emelia said...

Υπέροχη σονάτα! Το φεγγάρι πάντα εκεί είναι ακόμη και όταν κρύβεται απλά συχνά είναι δύσκολο να δούμε σφαιρικά!

Roni Bou Saba روني بو سابا said...

συμφωνώ μ' αυτά που λες. ίσως να έχει δίκιο ο σάρτρ που θεωρεί ότι χαρακτηριστικό του ανθρώπου είναι ότι φαντάζεται ακόμα και αυτά που δεν υπάρχουν. το φεγγάρι υπάρχει δεν βλέπουμε το νιώθουμε και φανταζόμαστε όλα τα καλά που του αποδώσαμε για να μας τα αντανακλά