Sunday 9 August 2009

محمود درويش: تحيّة Μαχμούντ Νταρουίς χαίρε!


Πέρυσι, τέτοια μέρα επέστρεψε ο γιός του φωτός στην πηγή των φώτων, αφήνοντας σε μας τις ελπίδες για ένα κόσμο του καλού, του δίκαιου, και της ομορφιάς, που δεν είδε εκείνος. Έτσι ξεκίνησε ο Μαχμούντ Νταρουίς (13/3/41- 9/8/08) το μεγαλύτερο του ταξίδι, μετά από πολλές μάχες με το άσχημο, κάθε τι άσχημο, το κατ' εξοχήν άσχημο που ασχημαίνει την πατρίδα του. Γι' αυτό εις μνήμην του σήμερα μετέφρασα το ποίημά του "Είμαι από 'κει"


Είμαι από ’κει
Είμαι από ’κει και έχω αναμνήσεις. Γεννήθηκα όπως όλοι οι άνθρωποι. Έχω μάνα
Και σπίτι με πολλά παράθυρα. Έχω αδέλφια. Φίλους. Και φυλακή με κρύο παράθυρο.
Έχω ένα κύμα που έκλεψαν οι γλάροι. Έχω την δική μου θέα. Και επιπρόσθετο φυτό
Έχω ένα φεγγάρι στα έσχατα του λόγου, την πόρεψη των πουλιών και μια αιώνια ελιά
Πέρασα πάνω στη γη πριν περάσουν τα ξίφη πάνω από ένα σώμα που μετέτρεψαν σε τραπέζι.
Είμαι από ’κει. Επιστρέφω τον ουρανό στη μάνα του όταν θρηνεί ο ουρανός τη μάνα του
Και κλαίω για να με αναγνωρίζει κάποιο σύννεφο που επιστρέφει.
Έμαθα κάθε λόγο κατάλληλο για το δικαστήριο του αίματος για να σπάσω τον κανόνα
Έμαθα όλη τη λαλιά  και τη διαμέλισα για να σχηματίσω μια λέξη:
Πατρίδα...


في مثل هذا اليوم من العام الفائت عاد ابن النور إلى مصدر الأنوار، تاركاً لنا آمالاً بعالم الخير والحقّ والجمال الذي لم يرَه هو. هكذا بدأ محمود درويش سَفرَه الأكبر، بعد معارك كثيرة ضدّ البشاعة، كلِّ شيء بشع، البشعِ بامتياز الذي يبشّع وطنَه. لذا أعرض هنا قصيدته "أنا من هناك" وقد ترجمتُها أعلاه إلى اليونانيّة


أنا من هناك
أنا من هناك. ولي ذكرياتٌ . وُلِدْتُ كما تولَد الناس. لي والدة
وبيتٌ كثير النوافذِ. لي إخوةٌ. أصدقاء. وسجنٌ بنافذة باردهْ.
لي موجةٌ خطفتْها النوارس. لي مشهدي الخاص. لي عشبةٌ زائدهْ
ولي قمرٌ في أقاصي الكلام، ورِزقُ الطيور، وزيتونةٌ خالدهْ
مررتُ على الأرض قبل مرور السيوف على جسدٍ حوّلوه إلى مائدهْ.
أنا من هناك. أعيد السماء إلى أمّها حين تبكي السماء على أمّها،
وأبكي لتعرفني غيمةٌ عائدهْ.
تعلّمتُ كلّ كلام يليقُ بمحكمة الدم كي أكسر القاعدهْ
تعلّمتُ كلّ الكلام، وفكّكته كي أركّب مفردةً واحدهْ
هي: الوطنُ...

4 comments:

P. Kapodistrias said...

Αγγίζει τα μύχια της ψυχής και την ψυχή του νου μας!...

Τατιάνα Καρύδη said...

"..Επιστρέφω τον ουρανό στη μάνα του όταν θρηνεί ο ουρανός τη μάνα του.."

Πολύ δυνατές λέξεις, πολύ δυνατά νοήματα.
Μου άφησε βαθειά εντύπωση!

Alypios said...

Ως εκ τούτου, εκπαιδεύομαι να λέω: Πατρίδα ή και Μητρίδα!

Roadartist said...

όμορφη ποίηση..