Saturday 11 November 2017

Γιάννης Ρίτσος: Επιλογικό يانيس ريتسوس: خاتِمة



Νὰ μὲ θυμόσαστε - εἶπε. Χιλιάδες χιλιόμετρα περπάτησα
χωρὶς ψωμί, χωρίς νερό, πάνω σὲ πέτρες κι ἀγκάθια,
γιὰ νὰ σᾶς φέρω ψωμὶ καὶ νερὸ καὶ τριαντάφυλλα.

Τὴν ὀμορφιὰ
Ποτές μου δὲν τὴν πρόδωσα. Ὅλο τὸ βιός μου τὸ μοίρασα δίκαια.
Μερτικὸ ἐγὼ δὲν κράτησα. Πάμπτωχος. Μ᾿ ἕνα κρινάκι τοῦ ἀγροῦ
τὶς πιὸ ἄγριες νύχτες μας φώτισα. Νὰ μὲ θυμᾶστε.

Καὶ συγχωρᾶτε μου αὐτὴ τὴν τελευταῖα μου θλίψη:

Θἄθελα
ἀκόμη μιὰ φορὰ μὲ τὸ λεπτὸ δρεπανάκι τοῦ φεγγαριοῦ νὰ θερίσω
ἕνα ὥριμο στάχυ. Νὰ σταθῶ στὸ κατώφλι, νὰ κοιτάω,
καὶ νὰ μασῶ σπυρὶ σπυρὶ τὸ στάρι μὲ τὰ μπροστινά μου δόντια
θαυμάζοντας κι εὐλογώντας τοῦτον τὸν κόσμο ποὺ ἀφήνω,
θαυμάζοντας κι Ἐκεῖνον ποὺ ἀνεβαίνει τὸ λόφο στὸ πάγχρυσο λιόγερμα. Δέστε:
Στὸ ἀριστερὸ μανίκι του ἔχει ἕνα πορφυρὸ τετράγωνο μπάλωμα. Αὐτὸ
δὲν διακρίνεται πολὺ καθαρά. Κι ἤθελα αὐτὸ προπάντων νὰ σᾶς δείξω.

Κι ἴσως γι᾿ αὐτὸ προπάντων θ᾿ ἄξιζε νὰ μὲ θυμᾶστε.


قال: تَذَكّروني. سِرْتُ آلاف الكيلومترات
بِلا خُبْزٍ، بِلا ماء، على الحِجارةِ والشَوْك
لِأَجْلِبَ لَكم خُبْزاً وماءً ووُروداً.

الجمالَ
لم أَخُنْهُ قَطّ. حَياتي كُلَّها وَزَّعْتُها بِالعَدْل
لم أَحْتَفِظْ لي مِنْها بِشَيْء. فَقير مُدْقَع. بِزَنْبَقَةٍ منَ الحَقْل
أَضَأْتُ أَعْتى ليالينا. تَذَكَّروني.

واسْمَحوا لي بِهذا الحُزْنِ الأخير:

أَرْغَبُ
لِمَرَّةٍ أُخْرى أنْ أَحْصُدَ سُنْبُلةً يانِعةً
بِمِنْجَلِ القَمَرِ الرَفيع. أَنْ أَقِفَ عندَ العتبة وأَنْظُر،
وأَمْضُغَ القَمْحَ حبّةً حَبّةً بِأَسْناني الأماميّة
مُتَعَجِّباً ومُبارِكاً هذا العالَم الذي أَتْرُك،
مُتَعجِّباً مِن "ذلك" [الإلَه] الذي يَصعَدُ التَلّةَ في لَمْعِ ذَهَبِ الغُروب. أُنْظُروا:
في كُمِّهِ الأَيْسَر رُقْعةٌ أُرْجوانيّةٌ مُرَبَّعة. هذا
لا يَنْقَشِعُ بوضوحٍ كثير. لَكِنّي رَغِبْتُ قَبْلَ كُلِّ شَيْءٍ أنْ أَدُلَّكم إلَيه.

ولَرُبَّما، لِهذا، قبلَ كُلِّ شَيْء، يَجْدُرُ أنْ تَتَذَكَّروني.

يانيس ريتسوس 

No comments: